kanatlar...

buzdan kaleler yaptim cocukken...günes dogdugunda eridi hepsi..
ben nerdeyim ?? ne yapmaktayim ??
nekadar büyüdüm ?? veya neler yasadim ??..
kolay,cok kolay cümleler kuruyorum beni anlamaniz icin.... anlamiyorsunuz...
sizse,kolay cümleler kuruyorsunuz..ben ki nice lügatleri hatmettim... anlamiyorum..
anlayamiyorum...varla yok arasindayim..algilarim paramparca...
bisiylerden süpheleniyorum.... birseylerden ürküyorum...
kalkiyorum ... gitmeye calisiyorum....
zemine ne sürdünüz.. ayaklarim yapisti...atamiyorum.. adimlarimi atamiyorum...
kalasim geliyor...kalip kanatlarimi acasim...
sevgiye.. ilgiye.. sevkate muhtac herkesi kanatlarimin altinda almak geliyor icimden...
onlarla aglamak ,onlarla gülmek geliyor icimden....
yapiyorumda...sonra birgün kanatlarimin altinda olgunlastiktan sonra..ucmak istiyorlar...
henüz erken diyorum!.. tamam git ama simdi degil.. daha yaralarin iyilesmedi diyorum..
dinlemiyorlar.. ite kalka tahrip ediyorlar ruhumu... bedenimi... varligimi... benligimi...
kanatlarim kiriliyor... acamiyorum... kivriliyorum..saramiyorumda kendi yaralarimi... yetisemiyorum...
ben gecmisime yetisemiyorum....
gelecegime yetisemiyorum..............
buzdan kalelerime imreniyorum..
erimek istiyorum.................
eriyemiyorum................

yazdim...
 yazdim...
   yazdim.....
       sildim......

"... simdiye dek sadece ruhumdu tahrib olan.Bilinirdi lakin gözle görülmezdi,
     ama artik benligimde,varligimdada elle tutulur,gözle görülür musibetler nüksetti,"

bir varmis,keske yok olsaymis....

bir varmis bir yokmus....
uzak biyerlerde bir ülke varmis,kusursuz ve dörtdörtlükmüs.
Ne Cocuklara Tecavüz eden Üzmezler Tahliye olurmus orda..
Ne Bebek Katilleri,adalarda sefa sürermis.
Ne gazeteciler tutuklanirmis bir gece vakti apar topar...
Nede o ülkenin basbakani saygisizlik edermis Sehit ailelerine..
Ne parsel Parsel Satilirmis ülkenin Parcalari ...
Nede Sag'dan Soldan gencler asilmis.
Okadar harikaymiski bu ülke,hatta haydarpasa hic yanmamis....
Teröristler Askerleri hic öldürmemis...
Sivaslar,Corumlar,Maraslar hic yanmamis..
Anayasa hic degistirilmemis....
Herseyi varmis bu ülkenin.
Bu Ülke Halki Huzur ve Mutluluk icinde yasarmis...
Ne Aclik cekerlermis,nede sefalet...
Ne saatlerce Hastanelerde sürünürlermis acil bi durumda...
Nede Halk ekmek kuyrugunda eksi bilmemkac derece bi sogukta beklerlermis sabirla..
Herkes rahatmis..bu huzur sayesinde,
Ülkenin yetkilileride rahatmis..
hatta okadar cok Rahatlarmiski..
Bigün bu Rahatlik batmis..
"herseyimiz var,hersey cok yolunda,lakin tek eksigimiz bi "aile imami",diye düsünmüsler.
Oda gelmis tam olmus..
Birgün cikagelmis "Aile Imami "
Huzurla güzel bir hayat süren insanlarin,kapisini calmis ve
Inancini,dinini ,Ibadetini sorgulamaya,ögütler Akillar vermeye baslamis.
Bi bu eksikmis o kusursuz ülkede,oda gelmis tam olmus.

Herseyin eksiksiz,güzel,ve halkinin yararina olmasi icin durmadan,yola devam edip,haril haril fikir üreten bu yetkililer.Maalesef cok büyük bisiyi atlamislar;

DiNiN...ALLAH'A OLAN SEVGiNiN,SAYGININ,KORKUNUN..ONA YAPILAN IBADETIN,TUTULAN ORUCLARIN,YERINE GETIRILEN YAHUT GETIRILMEYEN SARTLARIN... KISACASI BUNLARIN HEPSININ,ALLAH'ILE  KUL ARASINDA OLDUGUNU,BASKA KIMSEYI ILGILENDIRMEDIGINI UNUTMUSLAR.. DOST ARANDIGINDA ALLAHIN YETTIGINI,ELCI ARANDIGINDA PEYGAMBERIN ve O YOLU SOYU SÜRDÜRENLERIN, KITAP ARANDIGINDA ISE  KUR'ANIN YETTIGINI UNUTMUSLAR.

Maalesef,özellikle Rabbini,Kitabini,Itikatini göz önünde yasayan ve her firsatta dile getiren bu "INANCLI" Yetkililer Ilcelere "AILE IMAMI" atama karari alirken Allah adina olan her seyin Allahla Kul arasinda oldugunu unutmuslar...Unutup ayni caliskanlikla,o Harika ülkeye harika hizmetler vermeye devam etmisler..

ve böylece zamanla elde olan ne varsa,gitmis..burdada masal bitmis....


Sevgiler
Burcu Korkmaz

Dipnot:
Allah,sinelerin üzerine süs olarak takilan bir obje degil,Allah, sinelerin özünde olani bilendir.
(Maide Suresi, 7)

Sezen'ce...

"uzak diyarlarda evli barkli,mutluluk en cok onun hakki..." demis sezen bi parcasinda,sonrasina " adi bende sakli diye eklemis"..bicok insan bu parcayla cok eskileri hatirlamistir eminim.veya bir baska parcasinda,"gece cok gec,arzular selale..haber etsek o yare,gelse bomontiden,sereflendirse bizi olsak teyyare ... yinemi güzeliz,yinemi cicek,hamd olsun,..."diye serzenislerde bulunup sevdiginin bomontiden gelmesini beklemistir bir sedir üstünde,muhtemelen bir asmanin altinda,ee yanindada her halükarda müzeyyen abla. "beni yak kendini yak,herseyi yak bir kivilcim yeter ben hazirim bak!"diyerek göz kirpar sezen aska ;) ,asik olasi gelir,aska asik olasi gelir insanin.. baskalasasi,asklasasi gelir ...ateslere yürütür,ask ile büyütür..ve sonra devam eder " Beni yor hasretinle,sevginle yor!,sevgisizlik ayriliktan daha zor..diledigin kadar acit canimi.."ask sarhosu eder,sezen kimini sadist kimini mazosist eder.Sezenin ortasi yok,Hep en yüksek hedefi iskalar."seni kimler aldi,kimler öpüyor seni"diye aglatir giden bi askin ardindan,yada "banane,banane banane beni al beni al onu alma"diyerekten naz yapar,cilve yapar."seni yerler yerler seni hammmm yapar bu zilliler"diyerek cepecevre kusatir begendigi gencin etrafini.bazen "uzanip tutuver elimi birgün,utanir diyemem ne olur geri dön"diye yalvarir adeta.bazense sevdiginin gözyaslarina kiyamaz" sen aglama dayanamam"diye yer bitirir kendini.cogu zaman birinde tutuklu kalir.. kendi hayatindan calir,yedi cihan dolanirda kimse banamisin demez..ask yorar sezeni,yaslandirir...aynaya bakamaz olur sarkilar "...agla agla firuze agla,anlat bir zaman ne dayanilmaz güzellikte oldugunu"der ve teselli eder kendini.bazen bilincinde olur imkansiz sevgisinin cesurca haykirir yüzüne" sende benim kadar gercekleri görüyorsun,beraber olamayiz benim gibi biliyorsun...",kimizaman kendiyle yüzlesir ve aklindan gecirir;"etrafimizi sariverecek,bir boslukki asla,bitmeyecek,hersey biranda anlamsiz gelecek,iste biz o gün,tükenecegiz.."bazen sokaklarda dolasmaya korkar sezen parcalari "lütfen görmeyeyim seni biyerlerde karsima cikma,konusmayalim bakismayalim ne olursun"diye gecirir icinden.Kimizamansa hayatindaki kolay olmayacak düsüncelere dalar"seni sevdigimi unut,sevismelerimiz yalan,unut benide her yalan gibi unut"diye söylenir,oysa kendide unutmamistir. bazen kalbini egede birakir,hayatinda seyirlik degil ömürlük sevgiler ister,sonra gemilerini yakar ve haykirir " ne gemiler yaktim,ne gemiler yaktim,okadar yandiki canim sonunda karsidan baktim,ne göreyim kendime yildizlardan daha uzaktim....."ask göreceli kavramdir,ama belkide askin herhalini yasamis,herhalini kelimelere,melodilere dökmüs sarkilarla anlatmis tek sanatcidir sezen aksu.baskadir.baska olan bircok sanatci vardir elbet ama o bi baskadir...Askin her haline deginebilen,ve süphesiz her insanin mutlak bir yarasi vardir sezenden.kimisi cok sever sezeni,kimisi hic sevmez.kimisi sezenden baska bisiy dinleyemez,kimisi sezen dinleyemez..sezen parcalarinin can yakacagini sezenler,radyoyu veya televizyonu kapatir aniden,firsat vermezler yüreklerine dinlemeyi..damga damga gögüslerine vururlar.yanarlar..en acisida zaten budur..sezen parcalari anilari bir sir gibi saklar.belkide bu yüzden sezen hassas bi konudur.kimi sirri saklayan sarki Ünziledir,kimisinin sirrini  kaybolan yillar saklar..en derin izler birakan,ve yakan süphesiz bi cok insan icin belalimdir.en güvenilir parca belkide belalimdir,cünkü iki kisinin sirrini bilmesine ragmen,kimseyle paylasmaz,yanar,tutusur,savurur atesi,onlarida kendinide...
"..el degmemis ormanlarda yittigim sensin,
ömrüme ömür diye,kattigim sensin...
deli deli boranlarda,ac denizlerde..
teninin tuzunu canim,tattigim sensin..
..öfke dolu sehirlerde,buldugum sensin..
yer nerede gök nerede,ben neredeyim,diye diye sinirlara geldigim sensin" demis...
ve yanmis....tutusmus,kavurmus atesi,
onlarida..
sarkiyida..
sirrin kendisinide,..
Aski'da..

Dipnot: ben artik sezen kullanmiyorum....

Tüm Annelere....Tüm Evlatlara...

8.Marta yönelik cok farkli seyler yazacaktim.Siddete maruz kalan kadinlara,ihmal ve istismar edilen kücük kiz cocuklarina,ömrümüzde cok,belkide hic karsilasmasakta,biyerlerde varoldugunu bildigimiz nice ünzile'lere..
Ama bu yazimi gün icinde etkisinde kaldigim bir mevzu ile harmanlamak istiyorum.

Dün gece Annemi hastaneye kaldirdik,yarin ameliyat olacak.cok Riskli bi ameliyat degil ama nihayetinde bir ameliyat.Sabah yanina gittim,Hastaneye.Onu bu yasima kadar ilk kez o yatakta görmüstüm.Halsiz yatiyordu,Iclal aydindan kitaplar getirdim ona,okumasi icin.Acikmisti,ve Ameliyata kadar yemek yiyemezdi.24 saattir acti ve önümüzdeki 24 saat daha birsey yiyemezdi.Canim Yandi.Cok yandi...Bukadar canimin yanacagini tahmin etmezdim,ama yandi.Birsüre sonra doktor geldi;
"daha önce ameliyat oldumu?" -
"2 sezeryan dogum yapti"
"narkozu tam'mi aldi? Ameliyatlar nekadar sürdü?"-
"ilk dogum 19 saat sürdü Tam narkoz aldi,ikincisi  6 saat"
Tekrar canim yandi..Beni 9 ay Karninda tasimis,19 saat acilar icinde dünyaya getirmis,dogar dogmaz yogun bakima alindigimda,agri ve sancilarina ragmen basimda durmus bi anneydi o,Yaralarimi saran,Nekadar derin olursa olsun herdaim o yarayi sarmak icin yanimda hazir bekleyen bir anneydi o.En diplerde kendimle cihad ettigim her vakit acilarimin önüne bir celik yelek gibi gecme cabasina giren bir anneydi o.Ve ben Nezaman Ölsem,bir hamleyle hayata döndürmeye calisan bir anneydi.Sert,Ororiter,ama herkesten fazla sevgi besleyebilen.Evet cok riskli bir ameliyat olmayacakti,cok kötü birseyi yoktu,ama yinede can yakti..Gün batiminda evime dönüyordum,Müzeyyen Abla calmaya basladi...önümde ömrüm kadar olmasada uzun bir yol vardi...günes batmaktaydi ve ben cok derinlere dalmistimki.. tuz oldu,biber oldu..yine basardi birseyleri o sarki..
"Kimseye etmem sikayet,aglarim ben halimeee..
Titrerim mücrim gibi,baktikca istikbalime...
Perde-i vuslat cekilmis ,korkarim ikbalimeee..." 


Basimiza ne gelmis olursa olsun...hangi pismanliklari yasamis olursak olalim.
hicbir pismanlik..zamaninda baskalari ugruna incittigimiz o annemize karsi  hissedilen "keske"yi gecemeyecektir..


Kadinlar günü özel..Bu kadinlar günü bi baska özel..Tüm Annelerin,Kadinlar günü Kutlu olsun...
Ve Allah Analarimizi Yanimizdan hic eksik etmesin...

Göç ..

Her insan Mültecidir aslinda bu hayatta.Hepimiz bir halden baska bir hale göc etmisizdir en basidi.Zoru gördügümüzde tasi taragi toplayip o durumdan uzaklasmisizdir arkamiza bile bakmadan,veyahut biz mutlaka diger bedevii sevdiklerimizi düsünüp onlarla gitmisizdir,yol arkadasligi niyetine.Her halükarda kidemli olamamisizdir hicbir yerde hicbir halde.Hep degisken bir halet-i ruhiyet hep bi serzenis,hep bi caba,hep bi fedakarlik.Cadirlari dahi kurmadan,yine karar degistirip göc etmisizdir daha "az"önce geldigimiz yere.Ya Cok eser rüzgar üsür gideriz,günesi buluruz fazla Yakar,kaldiramaz gideriz,ya bi gölge buluruz dayariz sirtimizi agaca dinleniriz,ama bi sünra sonra hantallasiriz.ya su yoktur geldigimiz yerde kalkar yeniden göceriz,sussuz cöllerde yagmur yagar,busefer islandigimiz icin kacariz,her ne hikmetse susadigimiz bile aklimiza gelmez o an.Bizler hep bi kacis halindeyiz aslinda göc bahane.Üsürüz-Yanariz-susariz-Islaniriz-Yoruluruz-Dinleniriz ama her ne hikmetse hep bi baska arayislar icine gireriz.hep bi önceki durumu özleriz,özlerizde buseferde geriye tekrar gitmeye üseniriz.böylelikle ileri göc ederiz ama yinede memnun olmayiz,bizler isyan ederiz kendi capimizda.yinede göc ederiz.Umutla yerlesirizde Keskeyle kalkip tekrar göc haline gireriz.Biz insanlar degiskenruhlu,biz insanlar ukala,biz insanlar nankörüzdür.herbirimiz,kimse hayir demesin.her birimiz göc etmisizdir,"rahatlik batmistir"tabiri caizse,ki böyle bi bencillik karsisinda insanogluna caizdir evelallah.Bende Dahil.Kervan yürüyecek elbet,Er yada gec Göc halindeyken cadirimizi bile kuramadan belki.baska biryere göc edecegiz,Ne geriye dönecek takaatimiz,ne keske diyecek yüregimiz olacak,Bizler hep biyerlerde kidemli olmaya korktuk aslinda,yoksa Günesten,Rüzgardan,Sussuzluktan degil.Bizler korktuk,bizler kalici olmadik hicbiyerde,Cunku korktuk.elbet vardir hakli sebeplerimiz kendimize göre ama korktuk iste yapamadik.yine birgün göc halindeyken duracak kervan,cünkü varilacak yere ulasmisizdir,hemde hic farkinda olmadan..dedimya geriye bakacak takaatimiz olmayacak.bedevii arkadaslarimizi yanimizda götüremeyecegiz,bize yol arkadasligi etmis,etmemis olsunlar,yinede götüremeyecegiz.Hani hep korkardik ya biyere yerlesmeye...Bigün öyle biryere yerlesecegizki. günes yakacak,korunamayacagiz.üzerimize yagmurlar yagacak islanacagiz,rüzgar esecek kar yagacak,biz isinmayacagiz..hayat öyle büyük bi ders verecekki,sonunda artik muhtac olacagiz,ama HISSETMEYECEGIZ zamaninda yakindigimiz seyleri..

Sevgiler,Burcu...

ha unutmadan,hazir aklimdayken...

"Ben senden önce ölmek isterim.Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?Ben zannetmiyorum bunu.İyisi mi,beni yaktırırsın,odanda ocağın üstüne korsun içinde bir kavanozun, Kavanoz camdan olsun,şeffaf, beyaz camdan olsunki içinde beni görebilesin,Fedakarlığımı anlıyorsun,vazgeçtim toprak olmaktan,vazgeçtim çiçek olmaktan,senin yanında kalabilmek için...Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin..."Demis Nazim Hikmet...
öyleyse Kalp durur,ama bisiyler hala göc eder..Toz olsada..bisyler,bize ait bisiyler herdaim göc eder..

"Razi etmis ve edilmis olarak dön Rabbine"

" HER CANLI ÖLÜMÜ TADACAKTIR " ( Al-i İmran Suresi, Ayet 185 )
Hepinizin bildigi gibi Zincirlikuyu Mezarliginin girisinde kapida Al-i imran suresinde gecen " her canli ölümü tadacaktir"ayeti yazilidir.Genc,Yasli.Kadin,Erkek.Her canli ölümü Tadacaktir.Evet,Hayat bazen acimasiz,Gercekten acimasiz.Sevdigimiz Insanlari bir bir Topraga gömerken Hissederiz en derininden bunu.Beyaz Kefene sarili o cansiz bedeni Topragin altina indirip üzerine Tahtalari dizdigimizde gözümüzün önünden gecer Kaybimizin görüntüsü.Yasin Okunur o esnada,acimizin tuz biberi olur.
"Yasin....Vel kur-anil hakiym...İnneke le minel murseliyn..."
Ve Merhumun Topragi dökülür Üzerine.Cenaze Töreninden sonra herkes evlerine dagilir,kimisii evinde yasar acisini,taziyeleri kabul eder.Kimisi Kabrin basinda bi süre ölümü kabullemeyen serzenislerle gözyasi döker,yakarislarinin bir mucize getirmesi ümidi ile,o an bi mucize olmasini beklerler.Ölüm Anidir,Kimin Vaadesi Dolmussa o göcer ahirete,Kimisi bebekken Ölür,Kimisi Askerde ölür,Kimisi Feci bi Trafik kazasinda,Kimisi bi cinayete kurban gider,Kimisi hastaliktan.Ölümün nasil ve ne sekilde gelecegi bilinmedigi gibi,kimi nezaman yoklayacagida bilinmez.Bizler Sevdiklerimizin Acisini,Aylarca,Yillarca dahasi bir ömür icimizde tasiriz.Peki ya Vefaat eden sevdiklerimizi Ölüm anindan sonra neler bekliyordur?.Bu yazimla sizi bu konuyla ilgili biraz aydinlatacagim,Ölüm mevzusunu derin olarak kendim arastirdigim ve sorguladigim icin sizleri dogru sekilde aydinlatacagimi umuyorum.

Öncelikle sunu belirtmek istiyorumki insan öldügü vakit Hemen Cennet veya Cehenneme girmez.Insanin ölümüyle bedeninden ayrilan ruh,ilk önce Kabir hayatini yasar.Kabirde Münkir ve Nekir melekleri Önemli Sorulari sorarlar."RABBIN KIM? " PEYGAMBERIN KIM ? " KITABIN NE ? "vs.. Iyi amelleri olan kullar sorulara dogru,Kötü Amelleri olan Kullarda Sorulara yanlis cevap verirler.Sorgulama Sonrasi Her ruhun girecegi yer Berzah alemidir,yani Ölüm Ani ve Kiyamet arasindaki Zaman diliminde Ruhlar Berzah Aleminde Ikamet ederler.Size Berzahi en Yumusak sekilde Anlatmaya calisacagim.Berzah Alemi uykuyla esdegerdir.Ölünün Bedeni Topragin Altindayken,Ruhu Berzah aleminde uyku halindedir.Ruh'a Berzah aleminde sürekli kalacagi yer gösterilir.Berzahta Ferahlandirici ve Azaplandirici Uykuya yatilir.Örnegin Merhum Kötü biriyse ve cok Kötülük etmisse Cehennemlikse Berzahta ona Cehennem,yani girecegi yer gösterilir,buda Ruh icin Cok büyük bir azaptir.o Duyguyu daha iyi Tanimayabilmek icin bi örnek verecegim;Farz edin gece kötü bir kabus görüyorsunuz,Rüyada olsa Hissettiginiz o korku,tedirginlik uyandiginiz an bile sizi etkisi halinde birakir.Ruh icinde bu durum benzeridir,Ruh Sur'a üflenene kadar yani Kiyamet kopana kadar Berzah aleminde Cehennemi görür.Iyi Amelleri olan Kullara ise,Cennet gösterilir,Onlar Huzur icinde Berzah aleminde uyurlar.Taaki Sur'a üfleninceye,yani Kiyamet günü gelip catincaya kadar.

Ölüm Kavrami elbette biz faniler icin Kabullenemez ve korkutucu birseydir.Kendimizin ölecegi düsüncesi bizi cok kasmasa bile,sevdiklerimizin birgün ölecegi düsüncesi bizi sarsar,tedirgin eder.Gercek olan Sudurki her canli ölümü tadacaktir.Nezaman dünyaya gelecegimiz ve nezaman Ahirete göcecegimiz Levh-i Mahfuzda yani Kader Kitabinda belirlenmistir.Allah olmus ve olacak herseyi önceden bilen ve görendir.Bu yüzden Nefsimizi Terbiye etmemiz ve vesveselerden uzak olmamiz lazim.Bakara suresinde Rabbimizinde belirttigi gibi.."Muhakkak sizi biraz korku, biraz açlık ve mallardan,canlardan,ürünlerden biraz eksiltmekle imtihan ederiz, sabredenlere müjdele."Biz Insanlar Dünyada Yaptigimiz Iyi ve Kötü Amellerle Gidecegimiz Yeri kendimiz belirleyecegiz.Elimize Belimize Dilimize Hakim olacagiz.Can yakmayacagiz,Tüm Insanlari sevecegiz,Insanlara Yardim edecegiz,Darda olanlara destek olacagiz,Hayir isleyecegiz,Üzmeyecegiz,Aglatmayacagiz,Ah almayacagiz,Kimsenin Hakkini Yemeyecegiz,Kimsenin Ruhuna ve Bedenine Zarar vermeyecegiz.Rabbimizin bize gönderdigi Peygamberin ve Ehli beytinin Hayatini Örnek alacagiz,Onlara laik kullar olacagiz."Razi etmis ve edilmis olarak dön Rabbine"buyurmus Allah.öyleyse Razi edecegiz ve Razi olacagiz Her candan,üzerimizde Kul hakki olmayak.Salih ameller isleyecegiz.evet,Bunlari söylemek Kolay elbet.Fani Her insani razi edip ve Razi olmayi basarabilirsek ne mutlu bize.Lakin sunu gözardi etmememiz lazim;Simdi Egri oturalim Dogru konusalim,peki "OL! deyip bizi yaratan Allah bizden razimi? Gönderdigi nur yüzlü Muhammed Peygamber bizden razimi? Peki ya Dogru Yol icin,ISLAM icin sehit düsen Hüseyin?Peygamberimiz ve ehli beyti bizden razimi?Bizlere biraktiklari emanete layigi ile sahip cikabiliyormuyuz?Nefsimizle Cihad edebiliyormuyuz? Ölüm Ani !,Hayat Fani!.Sadece Ne icin dünyaya gönderildigimizin bilincinde olursak,Bicok Soruya kendi icimizde cevap bulacagiz zaten,umarim Rizalik görevimizi laiki ile yerine getirmis olarak döneriz Rabbimize..

Allah Allah...

Sevgiler Burcu...

Kendini Tanimak..

yorgun,bitkin,bezmis olup sükunetini koruyan ruhumuzu söyle bir silkeleyip karsimiza alip konusma ihtimalimiz olsaydi onunla yani kendimizle neler konusurduk?

Evet,Biz Insanlarin basindan kötü olaylar gecebilir,dönüm noktamiz olabilir hayatimiz komple degisebilir.Örnegin;hayata daha sIkIca tutunabiliriz veya,bocalayip suskun ve durgun bi halet-i ruhiye icinede bürünebiliriz.Hayat bu,Mutlulugu tam iskaladigimizi sandigimiz;ve kendimizi o kulak tirmalayan sevinc cigligi seline biraktigimiz an,o sevinc yanlis bir anonsdan ibaret olabilir örnegin.Hayat bu;Inisleriyle cikislariyla kabul etmek durumundayiz.Üzüldügümüz her konu ahvalimizi susturuyorsa.Zamanla kendimizle ugrasmaya baslayip,kendi kendimize Kötü tenkitlerde bulunuyorsak;Git gide basiretsiz bir insana dönüsüyorsak.Birseyler yapmaliyiz.Evet yapmaliyiz!

Ruhumuzu silkeleyip karsimiza almaliyiz!;Kendimizle yüzlesmeliyiz,Gecmis ve gelecegimizle yüzlesmeliyiz.Nasil'mi?kötü günleri hatirlama pahasinada olsa,Tüm gecmisi göz önünden gecirmeliyiz,Dogrularimizi ve yanlislarimizi tek tek gözden gecirmeliyiz.YAnlislarimizi daha bi dikkatli gözden gecirmeliyiz,hem onlardan bir ders cikarmali,Hemde Yaptigimiz yanlislarin iyi yönünü görmeliyiz.Her hayirin icinde bir ser,her serrin icindede bi hayir vardir hepimizinde bildigi gibi.Yani demem o ki,KEndimizi hatalarimizla sevmeliyiz,Hatalarimizla benimsemeliyiz.Aksi taktirde bu böyle ne gider,nede biter..ee'bu durumda napmaliyiz?
Kendimizi sevmeliyiz öncelikle.münzevi bi hale bürünmek yerine,Eglenmeliyiz,Hayatin icine,Derinlerine dalmaliyiz,Gecmise Inat Yapilan yanlislara ve ugranilan Hayal kirikliklarina inat!.Ruhumuzu önce Affetmeliyiz,zan altinda birakmamaliyiz.Her insan yasadigi olumsuz vakaadan sonra,magdur tarafta olsa;karsi tarafin bencil ve egoist olup üste cikmasi sonucunda,zamanla kendini sorgular,kendi acigini arar.vicdani rahat vermez cunku..Acaba gercekten kabahat bendemi diye düsünür,Konu her ne olursa olsun ister Is ister Ask ister Aile Ister Okul her durumda bu aynidir.Iste bu Hususta önemli olan kendimizi tanimamiz,sevmemiz,ve kendimize güvenmemizdir.

Kendimize zaman ayirmaliyiz,örnegin Bi Sergiye Tek basina gitmeliyiz,Bir Bir Müzikale veya bir Tiyatro oyununa yanimizda kimseyi götürmeden gitmeliyiz.Sinemadaki filme bi basina gitmeliyiz,Uzun Uzun yürüyüsler yapmaliyiz Merkezde Vitrinlere bakmaliyiz,Sürekli Kitap okumaliyiz,Gezmeliyiz görmeliyiz,ama tek basina.En azindan kendimizi taniyana kadar.Evet!, basbasa olmaliyiz,Ruhumuzla..Önce onu bi güzel silkeleyip tüm pisliklerden,Atiklardan,Iftiralardan,zan Altinda Kalmalardan ve Ihanetlerden arindirmamiz gerek,Ardindan Kendi Hatalarimizla,Yanlislarimizla barisik olmamiz,Onlari kabullenmemiz gerek..ve son olarak aynanin karsisina gecip en güzel gülücügümüzü takinip kendimize gülümsememiz gerek..
Anca böyle sad olup gülebiliriz bu Hayatta..


Sevgiler Burcu =)