29 Nisan 2011 Cuma

kanatlar...

buzdan kaleler yaptim cocukken...günes dogdugunda eridi hepsi..
ben nerdeyim ?? ne yapmaktayim ??
nekadar büyüdüm ?? veya neler yasadim ??..
kolay,cok kolay cümleler kuruyorum beni anlamaniz icin.... anlamiyorsunuz...
sizse,kolay cümleler kuruyorsunuz..ben ki nice lügatleri hatmettim... anlamiyorum..
anlayamiyorum...varla yok arasindayim..algilarim paramparca...
bisiylerden süpheleniyorum.... birseylerden ürküyorum...
kalkiyorum ... gitmeye calisiyorum....
zemine ne sürdünüz.. ayaklarim yapisti...atamiyorum.. adimlarimi atamiyorum...
kalasim geliyor...kalip kanatlarimi acasim...
sevgiye.. ilgiye.. sevkate muhtac herkesi kanatlarimin altinda almak geliyor icimden...
onlarla aglamak ,onlarla gülmek geliyor icimden....
yapiyorumda...sonra birgün kanatlarimin altinda olgunlastiktan sonra..ucmak istiyorlar...
henüz erken diyorum!.. tamam git ama simdi degil.. daha yaralarin iyilesmedi diyorum..
dinlemiyorlar.. ite kalka tahrip ediyorlar ruhumu... bedenimi... varligimi... benligimi...
kanatlarim kiriliyor... acamiyorum... kivriliyorum..saramiyorumda kendi yaralarimi... yetisemiyorum...
ben gecmisime yetisemiyorum....
gelecegime yetisemiyorum..............
buzdan kalelerime imreniyorum..
erimek istiyorum.................
eriyemiyorum................



6 Nisan 2011 Çarşamba

yazdim...
 yazdim...
   yazdim.....
       sildim......

"... simdiye dek sadece ruhumdu tahrib olan.Bilinirdi lakin gözle görülmezdi,
     ama artik benligimde,varligimdada elle tutulur,gözle görülür musibetler nüksetti,"